Wereldwonder numero 2; CHECK! ;)

Jups.. back in Peru!
¨Wat is Peru zonder de Machu Picchu¨ is nogal een alom bekende uitspraak... Answer is; een stuk minder gaaf!! ;) Maar helaas ook een stuk veiliger.. Oke, eerst het ´slechte´ nieuws;
De Machu Picchu is sinds januari dit jaar gesloten geweest omdat de MP en de treinrails ernaar toe (enige manier om in Aguas Caliente, het stadje het dichtsbij de MP) volledig weggespoeld waren door modderstromen tgv VEULS te veul regen (leuk zo´n regenseizoen..) 2000 mensen geevacueerd in een week tijd, en stuk of 10 dode toeristen. Toen de ergste regen over was zijn ze als een gek alles gaan renoveren (handig dat de MP sowieso altijd in Ferbruari al dicht is) en hoopten ze uiteindelijk op 1 april weer open te gaan. Ikzelf had al maaaaanden van tevoren een 4 daagse Inca Trail gereserveerd beginnend op 29 Maart (aahh 3 dagen te vroeg!!) die dus toen ik in Ecuador zat gecanceld werd...super balen! Vanuit Ecuador is het nogal lastig een nieuwe trip te vinden, en daarbij vlieg ik 4 april naar huis vanuit Lima (andere kant van t land) dus had ik niet zo gek veel dagen meer over..en daarbij, wie zegt mij dat 1 april de definitieve datum is? Tegen de tijd dat dit zeker was zaten ALLE treinen volgeboekt tot en met de 8e.. en ik moet toch echt weer n keer terug naar NL komen;)

Goed, het ´goede´ nieuws;
Geen idee hoeveel -tig tour agencies we af zijn gegaan maar uiteindelijk hadden we het gevonden; Machu Picchu per AUTO 3 dagen, 2 nachten, met een 4 uur durende trek van een minidorpje naar de MP zelf (je kunt er echt niet met de auto komen) en diezelfde 4 uur weer terug. Vertrekken op de 31ste, 1 april de MP op en de 2e terug naar Cuzco.. en nog best betaalbaar ook..klinkt PRIMA!! inpakken en wegewezen!

Goed, brengt me tot het ´slechtste´ nieuws;
Rondom de MP en Aguas Caliente heeft het de afgelopen week weer als een gek geregend in de avond en nacht.. Dus zo´n 30km voor Santa Theresa (het kleine dorp van waar we moesten lopen) was de volledige weg weggeslagen door modder, rotsblokken en halve bossen, NIX meer van over!...SH*T! Njah, spullen uitpakken, eroverheen klimmen en aan de andere kant (gelukkig) een andere minibus kunnen pakken van een aardige ´voorbij´ganger.. eind goed, al goed denk je dan.. Nee hoor..de weg erna bleef bezaaid met modder, en modder\watervallen dwars over de weg op plekken zo diep dat de wielen er zowat volledig in wegzakten (en ja dan wordt de hele minibus meegesleurd richting afgrond en HOOP de dattie genoeg grip krijgt voordat we over t randje gaan..) NIET HANDIG!! Goed..alsof dat nog niet genoeg was BLEEEF het regenen en zag je overal langs je modder en stenen van de berg afkomen.. met uiteindelijk al grootste adrenaline-moment een DIKKE lawine aan stenen zo´n 10mtr achter onze bus.. echt rotsblokken van halve mtr bij halve mtr..niet normaal, het werd steeds erger. Maargoed, nadat we van 6.00 tot 17.00 in de bus hadden gezeten waren we (allemaal levend..) aangekomen in St Theresa. Maar het bleef regenen, en er was niemand die ons kon vertellen waar we heen moesten of waar we sliepen, want de gids bleek vast te zitten achter de rotsblokken-lawine die net achter onze bus was neergestort.. daar moesten we dus op wachten.. Uiteindelijk kwam hij de ochtend erna om 6.00 aan, samen met een stuk of 15 toeristen die ook gestrand waren en dus de hele nacht tussen modderstromen en vallende rotsblokken in de STROMENDE regen in hun busje langs de afgrond hadden doorgebracht. Wat bleek nu; St Theresa was volledig onbereikbaar verklaard.. er kon niemand meer IN en niemand meer UIT, en het enige wat je kon doen is bidden dat het op zou houden met regenen, veel water en snacks inslaan en hopen dat zich de ramp van januari niet herhaald. Zelfs de locals werden nerveus, en deze zijn toch wat gewend. Nou ik zeg t je, al die vallende rotsblokken kan ik wel aan, maar als je mij verteld dat ik voor onbepaalde tijd vastzit in een dorp waar NIX is, terwijl mijn vlucht over 4 dagen vertrekt dan krijg ik t warm hoor! Ik heb nog nooit op t punt gestaan om een slecht-nieuws email naar de family en Loek te sturen maar ik zat er hard aan te denken.. (maargoed, internet, telefoon en alle verbinding met de buitenwereld was weggevallen...)
Nahgoed, de hele nacht niet geslapen en rampscenario´´s bedacht met de rest (je kunt mekaar helaas zo opjennen en gek maken..) en ´s ochtends uiteindelijk onze spullen gepakt en maar aangelopen.. lopen was de enige optie en we moesten en zouden richting Aguas Calientes, want daar was iig IETS van beschaving. Uiteindelijk hebben we er 7,5 uur over gedaan om te voet in AC te komen!! En dat was dus met 25 man in een rij achter elkaar langs de slingerende rotswanden af, muisstil, goed kijken en luisteren en bij iedere steen die viel gillen en rennen.. tering de tering (sorry voor mijn taalgebruik) maar dat was echt onwerkelijk! Uiteindelijk hebben we stuk of 2 modderlawines tot onze knieen erin overgestoken, zijn we in een soort van mandje + katrol de rivier overgestoken en heb ik nog 2 OORVERDOVENDE lawines van rotsblokken voor en achter me gezien, en is er niemand geraakt, maar het scheelde op momenten niet veel (erg hoopvol als je onderweg een veiligheidshelm vind die in 10274 stukjes onder enkele rotsblokken ligt)

Terug naar wat ¨goed¨ nieuws;
Ik ben in Aguas Caliente, alles gaat goed met ons, in ben zelf vanochtend de Machu Picchu opgeweest, en het heeft niet meer geregend afgelopen nacht!! De MP was GEWELDIG!!!!! Echt, alles van de afgelopen dagen ben ik alweer vergeten;) ZOOOOO gaaf!! 100.000 foto´s gemaakt, zonsopgang gezien, 4 uur rondgebanjerd, super!! Maargoed, we zullen toch wegmoeten hier.. de rest van de groep is net aangelopen om zover mogelijk richting Cuzco te komen en zij proberen onderweg een bus te pakken.. en men ´verwacht´ dat de weg weer enigzonds begaanbaar is maar dat weet je nooit zeker. Dus ik heb de stoute schoenen aangetrokken en ben met een berg vol halve spaanse woorden en een vliegticket naar het treinstation gegaan, want ik MOET morgen in cuzco zijn, ik vlieg de 4e ´s ochtends naar Lima en meteen door naar huis (lekkere planning, extra verzet om de MP nog te zien) en ik weet niet of het mijn blonde lokken, schattige lach of lange wimpers zijn (hahaha) maar ik heb een treinticket naar Cuzco kunnen regelen voor vanmiddag, terwijl ALLE treinen volzitten tot as maandagavond...JAAAAA!! Goed.. nog niet te hard juichen, ik ben er nog niet, en er zullen nog steeds stukken met de bus en waarschijnlijk te voet moeten, maar ik heb iig wat meer zekerheid dat ik vanavond in Cuzco ga belanden...

pfff sorry voor het lange verhaal, maar het is nou eenmaal een wir-war van negatieve en positieve dingen, het ene moment hoor ik dat ik hier vastzit, en het andere moment is er ineens een uitweg (en bedenk je dat er hier dus duizenden toeristen vastzitten aangezien IEDEREEN de 1e april hier wilde zijn..)
Ik heb iig weer goede zin, en ben in deze steeds de meest positieve geweest en alles komt goed (Ja mam, pap, Loek e.d...ECHT waar!!;)) Hallo.. ik heb vanochtend een van de 7 wereldwonderen bewandeld!! Hoe gaaf is dat?!?!

Ik weet niet of ik de afloop nog op internet plant, of dat jullie deze live horen van me, aangezien ik zondag ubervroeg al naar huis vlieg, maar geen nieuws is goed nieuws he;)

Adios amigos, I´m back off to party-city Cuzco!! ;)

-Wen